krzykaczka

Słownik języka polskiego PWN*

krzykactwo «skłonność do głośnych wystąpień publicznych lub do wygłaszania szumnych frazesów»
• krzykacz • krzykaczka
krzykliwy
1. «skłonny do krzyku»
2. przen. «o barwach, ozdobach: zwracający uwagę jaskrawością»

• krzykliwie • krzykliwość • krzykacz, krzykała • krzykaczka

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego