książę
Wielki słownik ortograficzny PWN*
książę księcia, o księciu, księciem, W. książę; książęta, książąt (skróty: ks., x.): książę regent, ale: Przylądek Księcia Walii, Wyspa Księcia Edwarda, Wyspa Księcia Walii , ,
książę-kardynał księcia-kardynała, o księciu-kardynale, W. książę-kardynale: książęta-kardynałowie, książąt-kardynałów: książę-kardynał Adam Sapieha
Słownik języka polskiego PWN*
książę
• książęcy
1. «niekoronowany władca państwa lub jego części»
2. «członek rodziny panującej»
3. «członek arystokratycznego rodu mającego tytuł z nadania»
4. «ktoś wyróżniający się szczególnie w jakiejś dziedzinie»
• książęcy
Książę Kościoła «wysoki dostojnik kościelny, mający tytuł z nadania papieskiego»
książę krwi «książę z rodu królewskiego od strony ojca»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
