mir
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
mir
1. «szacunek i poważanie, jakie ma ktoś u innych ludzi»
2. «zgoda, pokój»
3. «w dawnym prawie polskim: szczególna ochrona przyznawana przez monarchę niektórym osobom lub miejscom»
4. «wspólnota terytorialna u Słowian wschodnich»
mira II «punkt odniesienia przy pomiarach azymutu w geodezji i astronomii»
