mistrz
Wielki słownik ortograficzny PWN*
mistrz -rza; -rzowie, -rzów
Słownik języka polskiego PWN*
mistrz
• mistrzyni
1. «człowiek zdecydowanie lepszy od innych w jakiejś dziedzinie»
2. «osoba godna naśladowania, uznana przez innych za wzór»
3. «tytuł zwierzchników niektórych stowarzyszeń i zakonów rycerskich; też: osoba nosząca ten tytuł»
4. «tytuł osoby lub drużyny, która zwyciężyła w zawodach sportowych lub konkursie; też: osoba lub drużyna, która zdobyła ten tytuł»
5. «dyplomowany rzemieślnik»
6. «wykwalifikowany pracownik nadzorujący pracę podległych sobie robotników»
• mistrzyni
mistrz ceremonii
1. «osoba kierująca przebiegiem jakiejś uroczystości»
2. «urzędnik dbający o przestrzeganie ceremoniału podczas uroczystości dworskich»
mistrz wszechwag «w boksie zawodowym: mistrz świata wagi ciężkiej»