naprzeciw naprzeciwko
Słownik języka polskiego PWN*
naprzeciw I, naprzeciwko I «przyimek komunikujący, że coś znajduje się lub dzieje się w miejscu, do którego dana osoba lub rzecz jest zwrócona, albo że ktoś idzie w kierunku, z którego spodziewa się nadejścia danej osoby»
naprzeciw II, naprzeciwko II «po przeciwnej, przeciwległej stronie»