oprócz
Słownik języka polskiego PWN*
oprócz
1. «przyimek wyłączający z zakresu odniesienia zdania element, którego nazwa użyta jest po tym przyimku, np. Zwiedzili cały pałac oprócz ostatniego piętra.»
2. «przyimek włączający do zakresu odniesienia zdania element, którego nazwa użyta jest po tym przyimku, np. Oprócz niego byli tam i inni.»
oprócz tego «partykuła nawiązująca do poprzedzającego kontekstu, wprowadzająca nową informację na omawiany wcześniej temat, np. Przyniósł ciasto, oprócz tego trochę owoców.»