orze

Słownik języka polskiego PWN*

orać
1. «odkładać skiby za pomocą pługa w celu przygotowania gleby pod zasiew»
2. pot. «ciężko pracować»
oro zob. kolo.
oro- «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z górami, ruchami górotwórczymi, rzeźbą powierzchni ziemi»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego