paść
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
paść I — padać
1. «gwałtownie zmienić pozycję ze stojącej na leżącą»
2. «spuścić się szybko z góry na dół»
3. padać «o zjawiskach atmosferycznych: spadać na ziemię w postaci wody, śniegu lub lodu»
4. «o ludziach: zginąć nagłą śmiercią»
5. «o jakimś terytorium: zostać zdobytym przez nieprzyjaciela»
6. «o zwierzętach: zdechnąć»
7. «o firmie: zbankrutować»
8. «o jakimś systemie: przestać funkcjonować»
9. «o świetle, spojrzeniu itp.: skierować się na coś, zatrzymać się na czymś»
10. «o słowie, haśle itp.: zostać głośno wypowiedzianym»
paść II
1. «pilnować bydła, owiec itp. na pastwisku»
2. «karmić, tuczyć zwierzęta hodowlane»
3. pot. «przekarmiać kogoś»
paść III «potrzask, sidła»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
