pani

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Pani (czasopismo) B. Panią
pani B. panią, W. pani; pań (skrót: p.)
jaśnie pani (dawny tytuł a. zwrot grzecznościowy) jaśnie pani, jaśnie panią; jaśnie pań

Słownik języka polskiego PWN*

pani
1. «kobieta»
2. «oficjalna forma grzecznościowa używana przy zwracaniu się do kobiety lub w rozmowie o niej»
3. «kobieta mająca władzę nad kimś albo nad czymś»
4. «bogaczka, dawniej też: właścicielka majątku ziemskiego lub żona właściciela»
5. «kobieta stojąca na czele domu, rodziny, gospodarstwa»
6. daw. «pracodawczyni w stosunku do służby»
7. Pani «Matka Boska»
8. pot. «nauczycielka lub wychowawczyni w przedszkolu»
9. «właścicielka zwierzęcia domowego, zwłaszcza psa»
najjaśniejszy pan, król, książę «nakazany etykietą sposób tytułowania władcy»
• najjaśniejsza pani, królowa, księżna
Wielmożny Pan, Wielmożna Pani, Wielmożni Państwo «wyrażenia grzecznościowe dodawane przed nazwiskiem adresata listu lub przesyłki»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego