piękno
Słownik języka polskiego PWN*
piękno- «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na piękność tego, co nazywa drugi człon złożenia»
piękny
• pięknie • piękniutki
1. «odznaczający się pięknem kształtów, barw, dźwięków itp.»
2. «mający dużą wartość moralną»
3. «mający najlepsze cechy swojego gatunku, rodzaju itp. lub będący doskonałym w jakiejś dziedzinie»
4. «duży, pokaźny»
5. iron. «nie taki, jakiego się oczekuje»
• pięknie • piękniutki
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
