prawda
Słownik języka polskiego PWN*
prawda I
1. «zgodna z rzeczywistością treść słów, interpretacja faktów, przedstawienie czegoś zgodne z realiami»
2. «to, co rzeczywiście jest, istnieje lub było»
3. «zasada dowiedziona naukowo lub wynikająca z doświadczenia, uważana powszechnie za niepodważalną»
prawda II
1. «wykrzyknik sygnalizujący, że mówiący zgadza się z tym, co ktoś powiedział»
2. «wykrzyknik na końcu zdania lub otwierający pytanie, sygnalizujący, że mówiący oczekuje od swojego rozmówcy aprobaty tego, co powiedział lub powie»
prawda III «partykuła używana jako wtrącenie, sygnalizująca, że mówiący zastanawia się nad dalszym ciągiem swojej wypowiedzi, np. Trzeba wreszcie znaleźć, prawda, rozwiązanie, prawda, tej kwestii.»
Porady językowe
Ciekawostki
Młodzieżowe Słowo Roku
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
