przytrzeć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
przy•trzeć -trę, -trzesz, -trą; -trzyj•cie; -tarł; -tarł•szy; -tarty
Słownik języka polskiego PWN*
przytrzeć — przycierać
1. «trąc, pozbawić wierzchniej warstwy»
2. «uszkodzić coś wskutek tarcia o coś»
przytrzeć się — przycierać się
1. «dotknąć kogoś lub czegoś, będąc w ruchu»
2. «dopasować się przez tarcie»
przytarcie «ślad na czymś powstały wskutek tarcia»