puf

Wielki słownik ortograficzny PWN*

puf (taboret) -fa a. -fu; -fy, -fów
puf (wyraz dźwiękonaśladowczy) a. puf!

Słownik języka polskiego PWN*

puf I «miękki, niski taboret obity całkowicie tkaniną lub skórą»
puf II, puff «wykrzyknik, zwykle powtórzony, naśladujący sapanie parowozu lub odgłos wystrzału»
puf II, puff II «dom publiczny, zwłaszcza dla więźniów w obozie»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego