równik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
równik -ka, -kiem
Słownik języka polskiego PWN*
równik
• równikowy
1. «równoleżnik, którego płaszczyzna przechodzi przez środek Ziemi i jest prostopadła do osi przechodzącej przez oba bieguny geograficzne»
2. «koło wielkie będące przecięciem powierzchni każdej kuli o wyróżnionej osi przez płaszczyznę prostopadłą do tej osi i przechodzącą przez środek kuli»
• równikowy
równik niebieski, astronomiczny «koło wielkie na sferze niebieskiej, będące przecięciem jej przez płaszczyznę prostopadłą do osi świata i przechodzącą przez środek sfery niebieskiej»
