rabab

Wielki słownik ortograficzny PWN*

rabab (instr. muz.) -bu, -bie; -bów a. rebab

Słownik języka polskiego PWN*

rabab zob. rebab.
rebab, rabab «instrument smyczkowy o korpusie ze skorupy orzecha kokosowego, w kształcie trapezu, rozpowszechniony w Azji i Afryce»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego