sensatem
Wielki słownik ortograficzny PWN*
sen•sat -acie; -aci, -atów
Słownik języka polskiego PWN*
sensat
• sensatka
1. daw. «człowiek przesadnie poważny, silący się na uczoność»
2. pot. «człowiek dopatrujący się we wszystkim sensacji»
• sensatka