singiel

Wielki słownik ortograficzny PWN*

sin•giel (płyta) -n•gla, B.= D. a. M.; -n•gle, -n•gli
sin•giel (osoba) -n•gla, B.= D.; -n•gle, -n•gli

Słownik języka polskiego PWN*

singel [wym. s-ingel], singiel [wym. s-ingiel]
1. «płyta z nagraniem jednego utworu muzycznego na każdej stronie»
2. «w tenisie, ping-pongu, badmintonie: rozgrywka między dwoma graczami»
3. «jedyna karta w danym kolorze otrzymana przy rozdaniu»
4. «człowiek samotny, mieszkający w pojedynkę»

• singlowy
maksisingiel, maxi-singiel [wym. maks-is-ingiel], maksisingel, maxi-singel [wym. maks-is-ingel] «mała płyta winylowa zawierająca po dwa nagrania po każdej stronie albo płyta kompaktowa zawierająca kilka nagrań»
• maksisinglowy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego