skakać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

skakać skaczę, skaczą; skacz•cie

Słownik języka polskiego PWN*

skoczyćskakać
1. «oderwać się na chwilę od ziemi, odbijając się nogami»
2. «wykonując skok, dostać się dokądś lub wydostać się skądś»
3. «uderzając o coś, odbić się od tego»
4. «rzucić się na kogoś lub na siebie wzajemnie z zamiarem bicia»
5. skakać «trząść się z zimna, ze strachu itp.»
6. «gwałtownie, ostro podnieść się, wzrosnąć, czasem też wznieść się i opaść»
7. pot. «szybko pobiec»
8. pot. «udać się śpiesznie po coś, dokądś na krótki czas»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego