skurcz

Wielki słownik ortograficzny PWN*

skurcz -r•czu; -r•cze, -r•czów
skur•czyć -r•czę, -r•czą; -rcz•cie
skur•czyć się -czy się, -czą się

Słownik języka polskiego PWN*

skurcz
1. «skurczenie się mięśni; też: skurczenie się tkanki organizmu wskutek zmiany długości i napięcia włókien mięśniowych»
2. «zmniejszenie się objętości lub skrócenie się czegoś, np. metali, tkanin»

• skurczowy
skurczony «mający skurczone ramiona, nogi»
skurczyć
1. «skrócić przez ściągnięcie»
2. «pomniejszyć wartość czegoś»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

skurcz
skurczenie
skurczyć

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „skurcz” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „skurcz” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „skurcz” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego