spalonym
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
spalić — spalać
1. «zniszczyć coś ogniem; też: zniszczyć komuś dobytek ogniem lub zabić kogoś, poddawszy go działaniu ognia»
2. «zbyt mocno przygrzać, wysuszyć gorącem lub mocno opalić na słońcu»
3. «zniszczyć lub uszkodzić coś środkami chemicznymi albo prądem o zbyt dużym natężeniu»
4. «zużyć coś jako paliwo»
5. «o organizmach żywych: utlenić substancje pokarmowe, wyzwalając ciepło i energię»
6. «w niektórych grach sportowych: zagrać niezgodnie z przepisami»
7. daw. «o broni palnej: wystrzelić»
pozycja spalona «pozycja atakującego zawodnika na boisku powodująca unieważnienie zagrania i przyznanie rzutu wolnego stronie przeciwnej»
spalony I pot. «w warunkach konspiracji: zdemaskowany przez władze»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
