stanie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
w stanie (np. być w stanie coś zrobić)
w stanie spoczyn•ku (skrót: w st. sp.)
stać stoję, stoisz, stoją; stój•cie
Słownik języka polskiego PWN*
stała
1. «element stały, trwały, zachowujący zawsze swoją niezmienność wśród elementów zmiennych w danej dziedzinie, w danym zjawisku»
2. mat. «funkcja przyjmująca dla różnych wartości argumentu tę samą wartość»
stały
• stałość
1. «pozostający w tym samym miejscu i położeniu»
2. «trwale związany z jakimś miejscem lub jakąś osobą; też: bywający gdzieś często»
3. «niezmieniający poglądów, uczuć; też: będący wyrazem takiej postawy»
4. «nieulegający zmianom»
5. «trwający bez przerwy»
6. «odbywający się regularnie»
7. fiz. «odznaczający się sztywnością postaci, nieciekły i nielotny»
• stałość
stan
• stanowy
1. «sytuacja, w której ktoś lub coś się znajduje»
2. «czyjeś usposobienie lub czyjś nastrój»
3. «wcięcie w pasie»
4. «część tułowia od ramion do talii»
5. «część ubrania od ramion do pasa»
6. «część ubrania w okolicy talii»
7. «część kraju będąca jednostką administracyjną i terytorialną w niektórych państwach federalnych»
8. «każda z warstw społecznych, na jakie dzieliło się społeczeństwo w państwach europejskich od XIII do XVIII w.»
9. daw. «grupa zawodowa»
• stanowy
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
