staroć starocie

Słownik języka polskiego PWN*

staroć, starocie «rzecz stara, niemodna, choć czasem dla niektórych wartościowa; też: utwór pochodzący sprzed wielu lat»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego