strzelecki
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Strzelec•ki: Paweł Edmund Strzelec•ki, Strzelec•kiego, o Strzelec•kim
strzelec•ki (od: strzelec; Strzelce, Strzelce Krajeńskie, Strzelce Opolskie, Strzelce Wielkie, Strzeleczki); -c•cy
Słownik języka polskiego PWN*
strzelec
• strzelecki • strzelczyni
1. «ten, kto strzela lub umie dobrze strzelać»
2. «żołnierz wyszkolony w strzelaniu z broni palnej»
3. «w okresie międzywojennym: żołnierz piechoty w stopniu szeregowca»
4. Strzelec «jeden ze znaków zodiaku; też: osoba urodzona pod tym znakiem»
5. «sportowiec specjalizujący się w strzelaniu do celu z ręcznej broni palnej»
6. «zawodnik, który strzelił bramkę»
• strzelecki • strzelczyni
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
