strzyc

Wielki słownik ortograficzny PWN*

strzyc strzygę, strzyżesz, strzygą; strzyż, strzyż•cie; strzygł; strzyżony
strzyżony; -żeni

Słownik języka polskiego PWN*

strzyc
1. «skracać włosy, sierść»
2. «obcinać sierść zwierząt w celu pozyskania wełny»
3. «przycinać gałęzie krzewów, trawę itp.»
strzyc się
1. «strzyc samego siebie»
2. «być strzyżonym»
3. «nosić włosy strzyżone w pewien sposób»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego