stuła
Wielki słownik ortograficzny PWN*
stuła -ule, -ułę; stuł
Słownik języka polskiego PWN*
stuła
1. «część stroju liturgicznego duchownych katolickich w formie pasa tkaniny zawieszanego na szyi»
2. «szarfa noszona w starożytnym Rzymie przez cesarzy i dygnitarzy»
3. «pas u siodła rycerskiego»
prawo stuły «zasada składania ofiary księżom w zamian za udzielenie chrztu, ślubu lub odprawienie pogrzebu»