talent

Wielki słownik ortograficzny PWN*

talent -n•tu, -n•cie; -n•tów

Słownik języka polskiego PWN*

talent I
1. «wybitne uzdolnienie do czegoś»
2. «człowiek obdarzony wybitnymi zdolnościami twórczymi»

• talencik
talent II
1. «starożytna jednostka płatnicza»
2. «w średniowieczu: pieniężna jednostka obrachunkowa»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego