tnę
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
ciąć
1. «dzielić coś na części ostrym narzędziem»
2. «uderzać czymś ostrym, raniąc»
3. «o niektórych owadach: kłuć lub gryźć»
4. «zmniejszać wielkość czegoś»
5. «szybko, z impetem przebijać się przez coś, rysować się na czymś wyraziście»
6. «o deszczu, wietrze: zacinać»
7. «mówić coś śmiało, bez osłonek»
8. «robić coś z werwą, zwłaszcza grać lub tańczyć»
cięcie
1. «uderzenie ostrym tnącym narzędziem»
2. «powierzchnia przedmiotu w miejscu przecięcia»
3. «przecięte miejsce na ciele»
4. «zmniejszenie sum przeznaczanych na jakieś cele»
5. «usuwanie fragmentów tekstu lub filmu ze względów cenzuralnych lub kompozycyjnych»
6. «wycinanie drzew chorych lub zbyt gęsto rosnących; też: odcinanie uszkodzonych lub zbytnio zagęszczonych gałęzi drzew owocowych»
7. «proces dzielenia materiałów na dwie lub więcej części za pomocą urządzeń mechanicznych, lasera itp.»
cięty
• ciętość
1. «umiejący trafnie, ostro, często złośliwie odpowiedzieć lub skomentować coś; też: o takiej wypowiedzi»
2. pot. «zły na kogoś, szukający okazji do skrytykowania»
3. «o kwiatach: przeznaczony na wiązanki»
4. «o ranie: zadany ostrym, tnącym narzędziem»
• ciętość
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
