turbanik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tur•banik -ku, -kiem; -ków
Słownik języka polskiego PWN*
turban
• turbanik
1. «nakrycie głowy z długiego pasa lekkiej materii, owiniętej wokół głowy, noszone przez mężczyzn w krajach muzułmańskich i w Indiach»
2. «kobiece nakrycie głowy z materiału udrapowanego na wzór wschodniego zawoju»
• turbanik