w

Wielki słownik ortograficzny PWN*

W (= wolfram; wat; West – zachód jako strona świata)
W. (= wołacz)
w (przyimek)

Słownik języka polskiego PWN*

w-
1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, oznaczający wprowadzenie, włożenie, wniknięcie do wnętrza czegoś, np. wbić, wcisnąć, otoczenie, otulenie, czymś jakiegoś przedmiotu (zwykle: części ciała) tak, aby znalazł się on wewnątrz czegoś, np. włożyć (rękawiczki), wciągnąć (spodnie), ruch z dołu ku górze, np. wbiec (na piętro), wdrapać się (na drzewo), włączenie w całość, w zakres czegoś, np. wliczyć, wpisać, uintensywnienie jakiejś czynności (zwykle z zaimkiem się), np. wczytać się, wsłuchać się (w coś)»
2. «część składowa niektórych wyrazów złożonych o pisowni łącznej, np. wbrew, wówczas, wniebogłosy»
równaj w prawo (w lewo) «komenda wzywająca do wyprostowania szeregu i zwrócenia głowy w prawo (w lewo)»
w dali, w oddali «daleko»

Synonimy

w (godzinę, minutę)
w (podróży)
w (kostkę ser kroić)
być w lesie (z czymś) pot.
dawać w kość (podczas marszu) pot.
dawać w kość (podczas meczu) pot.
kij w oko (ci, mu itp.) pot.
kłaść w uszy (coś komuś) pot.

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego