wieniec

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wieniec wień•ca; wień•ce, wień•ców

Słownik języka polskiego PWN*

wieniec
1. «koło uplecione z kwiatów, liści, kłosów itp.»
2. «kolisty przedmiot lub szereg przedmiotów nanizanych na coś, związanych lub splecionych w kształcie koła»
3. «grupa osób lub rzeczy otaczających kogoś lub coś i tworzących krąg»
4. łow. «poroże jelenia»
5. «obwodowa część koła zębatego lub tarczy»
wieniec dożynkowy «wieniec z kłosów, ozdobiony wstążkami, owocami itp., wręczany podczas dożynek ich gospodarzowi»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego