wiodę

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wieść (wiadomość) -ści; -ści
wieść (prowadzić) wiodę, wiedziesz, wiodą; wiedź•cie; wiódł, wiod•ła, wied•li; wiedziony, wiedzeni

Słownik języka polskiego PWN*

wieść I «wiadomość, często niesprawdzona»
wieść II
1. «idąc razem z kimś, pokazywać drogę i pomagać iść»
2. «iść na czele i dowodzić»
3. «prowadzić w jakimś kierunku»
4. «przesuwać czymś po jakiejś powierzchni»
5. «o rozmowach, sporach itp.: prowadzić, toczyć»
6. «o uczuciach, stanach psychicznych: powodować czyjeś działanie»
7. «o czyimś postępowaniu: powodować jakieś skutki»
wieść się «udawać się, szczęścić się»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego