wlec

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wlec wlokę a. wlekę, wleczesz, wloką a. wleką; wlecz•cie; wlókł a. wlekł, wlok•ła a. wlek•ła, wlek•li; wleczony

Słownik języka polskiego PWN*

wlec
1. «ciągnąc, przesuwać z trudem coś lub kogoś po czymś»
2. «prowadzić kogoś wbrew jego woli»
3. pot. «prowadzić, nieść, wieźć za sobą kogoś lub coś niepotrzebnego, niewygodnego»
wlec się
1. «być wleczonym po czymś»
2. «iść, jechać powoli, z trudem»
3. «o dymie, mgle itp.: snuć się w koło»
4. pot. «ciągnąć się przez długi czas»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego