wokół

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wokół (przyimek a. jako przysłówek): wokół stołu; rozglądać się wokół

Słownik języka polskiego PWN*

wokół I
1. «przyimek komunikujący, że to, o czym mowa w zdaniu, ma miejsce ze wszystkich stron czegoś lub kogoś znajdującego się w środku, np. Wielkie ćmy krążyły wokół lampy.»
2. «przyimek określający centralne miejsce lub środowisko, w którym są dokonywane charakteryzowane działania, np. Potrafiła skupić wokół siebie niemałą grupę uczniów.»
3. «przyimek określający główny temat tego, o czym mowa w zdaniu, np. Ożywiona dyskusja toczyła się wokół lustracji.»
4. «przyimek wskazujący na przedmiot, którym się ktoś zajmuje, np. Rodzice krzątali się wokół gospodarstwa.»
wokół II
1. «ze wszystkich stron miejsca lub we wszystkie strony z miejsca położonego w środku, np. Wokół szalała burza.»
2. «w otoczeniu, w środowisku, np. Wszystkim wokół opowiada o swoich chorobach.»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego