wyjść

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wyjść wyjdę, wyjdziesz, wyjdą; wyjdź, wyjdź•cie; wyszedłem, wyszedł, wy•szła, wy•szli; wyszedł•szy
wyjście; wyjść

Słownik języka polskiego PWN*

wyjśćwychodzić I
1. «opuścić jakieś miejsce»
2. «zakończyć pobyt w jakimś miejscu»
3. «wydostać się na zewnątrz, stając się widocznym, słyszalnym, odczuwalnym»
4. «wydostać się z kłopotliwej sytuacji»
5. «skończyć jakąś fazę lub rodzaj ruchu»
6. «wystąpić z czymś, przedstawić coś»
7. «zostać opublikowanym»
8. «być skierowanym, prowadzić dokądś»
9. «dać jakiś wynik, odbyć się z jakimś skutkiem»
10. «o środkach komunikacji: odjechać; też o statkach: wypłynąć»
11. «ukończyć naukę»
12. «zostać wykonanym we właściwy sposób»
13. «zarobić, zyskać»
14. «otrzymać jakiś wynik w obliczeniach»
15. «prezentować się na zdjęciu»
16. «o włosach: wypaść»
17. pot. «wyczerpać się; też o towarze: zostać sprzedanym do końca»
18. «zostać postrzeżonym jako ktoś»
19. «o surowcu, materiale: starczyć na wykonanie czegoś w jakiejś ilości»
20. «wywieść się skądś, z jakiegoś środowiska»
21. «zostać ogłoszonym»
22. «zacząć grę, rozgrywkę, kładąc jakąś kartę»
wyjście
1. «miejsce, otwór, przez które się wychodzi»
2. «sposób pomyślnego rozstrzygnięcia czegoś, załatwienia jakiejś sprawy»
3. «spotkanie towarzyskie o szczególnie odświętnym charakterze»
4. «urządzenie elektryczne lub elektroniczne albo jego część, służące do wyprowadzenia energii, wyników pracy, sygnałów»
5. «wyprowadzana przez system informacja, efekt pracy programu przetwarzającego informację»
6. «urządzenie, które służy do wyprowadzania efektów pracy komputera»
Księga Wyjścia «druga księga Starego Testamentu i Pięcioksięgu opisująca wyjście Żydów z niewoli egipskiej»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego