wypaczyć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wypaczyć -czę, -czą; -cz•cie
wypaczenie; -czeń

Słownik języka polskiego PWN*

wypaczyćwypaczać
1. «spowodować wygięcie, zniekształcenie czegoś»
2. «przedstawić coś niezgodnie z rzeczywistością»
3. «zdeformować czyjś charakter»
wypaczyć sięwypaczać się
1. «ulec wygięciu, zniekształceniu»
2. «ulec destrukcji, niekorzystnym zmianom»
wypaczenie «nieprawidłowy proces lub zjawisko zniekształcające funkcjonowanie czegoś»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego