zastać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
za•stać -stanę, -staną; -stań•cie
za•stać się -stoi się, -stoją się
Słownik języka polskiego PWN*
zastać — zastawać
1. «przybywszy dokądś, znaleźć tam kogoś lub coś»
2. «znaleźć kogoś lub coś w jakiejś sytuacji lub w jakimś stanie»
3. «o jakimś zdarzeniu, zjawisku: nastąpić w nieoczekiwanym lub niedobrym dla kogoś momencie»
zastać się — zastawać się «o stawach lub mięśniach: zesztywnieć wskutek bezruchu»
zastały
1. «taki, który zatęchł lub zakisł»
2. «taki, który zesztywniał wskutek bezruchu»
3. «taki sam od lat»