Wielki słownik ortograficzny PWN*

zielono; -leniej

biało-czerwono-zielono-żół•ty (biały, czerwony, zielony i żółty)

zielono-biały (zielony i biały)

Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

zielono-

1. «pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na zielony odcień barwy określonej przez drugi człon złożenia, np. zielonobrunatny, na zieloną barwę jednej lub wielu części wielobarwnej całości, np. zielono-żółty, na zieloną barwę tego, co nazywa drugi, rzeczownikowy człon złożenia, np. zielonostrąkowy»

2. «pierwszy człon rzeczowników złożonych wskazujący na zielony kolor tego, co nazywa drugi człon złożenia, np. zielononóżka»

zielony I

1. «mający barwę świeżej trawy lub szmaragdu»

2. «o owocach: niedojrzały»

3. «o barwie skóry, cery ludzkiej: blady z zielonkawym lub brunatnoszarym odcieniem; też: o człowieku: mający taki kolor cery»

4. pot. «o człowieku: niedoświadczony lub niemający wiedzy na jakiś temat»

• zielono• zieloniutki, zieleniutki • zieloniuchny, zieleniuchny • zieloność