zielony
Wielki słownik ortograficzny PWN*
zielony; -loni a. -leni; -leń•szy
brązowo-zielony (brązowy i zielony)
czar•no-zielony (czarny i zielony)
Słownik języka polskiego PWN*
nawóz zielony «świeża masa roślinna wprowadzana do gleby jako nawóz organiczny»
pawian zielony zob. babuin.
zielony I
• zielono• zieloniutki, zieleniutki • zieloniuchny, zieleniuchny • zieloność
1. «mający barwę świeżej trawy lub szmaragdu»
2. «o owocach: niedojrzały»
3. «o barwie skóry, cery ludzkiej: blady z zielonkawym lub brunatnoszarym odcieniem; też: o człowieku: mający taki kolor cery»
4. pot. «o człowieku: niedoświadczony lub niemający wiedzy na jakiś temat»
• zielono• zieloniutki, zieleniutki • zieloniuchny, zieleniuchny • zieloność