naburmuszony

Wielki słownik ortograficzny PWN*

nabur•muszony; -szeni
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…w pobliżu drzwi, otworzyłem natychmiast; obok Henia stała dziewczyna o naburmuszonej twarzy, wdzięczne to było naburmuszenie, dziewczyna nie miała więcej jak…

 

…wskazał na składane krzesełko obok Śniegockiego: – Siadaj!
Leon usiadł. Śniegocki
naburmuszony, ze wzrokiem zatopionym w szklance, chciał się odsunąć, ale Pawłowski…

 

…Gdy doszło do płacenia, Roszko wyciągnął kartę, a kelner się naburmuszył.
– Tylko gotówka – powiedział. – Mówiliśmy to panu już wcześniej, gdy rezerwował…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego