[259] 69.2. Nazwiska kończące się na -i oraz -y

69.2. [259] Nazwiska kończące się na -i oraz -y
Nazwiska węgierskie kończące się na -i oraz -y otrzymują końcówki przymiotnikowe, przy czym przed końcówkami -ego, -emu literę -i lub -y zachowujemy, natomiast przed -im, -ym (i przed końcówkami liczby mnogiej: -ich, -ych; -im, -ym; -imi, -ymi) pomijamy ją, np.
Gömöri, Gömöriego, Gömöriemu, z Gömörim, o Gömörim;
Kosztolányi, Kosztolányiego, Kosztolányiemu, z Kosztolányim, o Kosztolányim;
Ady, Adyego, Adyemu, z Adym, o Adym;
Ormandy, Ormandyego, Ormandyemu, z Ormandym, o Ormandym.
a) Nazwiska spolszczone nie zachowują -i, -y:
Batory, Batorego, Batoremu, z Batorym, o Batorym;
Rakoczy, Rakoczego, Rakoczemu, z Rakoczym, o Rakoczym.
b) Słowiańskie nazwiska Węgrów zakończone na -szky, -czky zachowujemy w oryginalnej postaci tylko w mianowniku, zaś w pozostałych przypadkach stosujemy polską ortografię w zakończeniach nazwisk (tzn. -szky, -czky zamieniamy na -ski, -cki), np.
Rakovszky, Rakovskiego, Rakovskiemu, z Rakovskim, o Rakovskim;
Medveczky, Medveckiego, Medveckiemu, z Medveckim, o Medveckim.
c) Nazwiska o zakończeniach -gy, -ly, -ny (w wymowie: -d', -j, -ń) odmieniają się jak rzeczowniki typu łabędź, dobrodziej, kamień:
Nagy [Nod´], Nagya [Nod´a], Nagyowi [Nod´owi], z Nagyem [Nod´em], o Nagyu [Nod´u];
Kodály [Kodaj], Kodálya [Kodaja], Kodályowi [Kodajowi], z Kodályem [Kodajem], o Kodályu [Kodaju];
Arany [Arań], Aranya [Arańa], Aranyowi [Arańowi], z Aranyem [Arańem], o Aranyu [Arańu].
Nazwisko Jókai [Jokaj] może być odmieniane jak rzeczownik lub jak przymiotnik:
Jókai, Jókaia, Jókaiowi, z Jókaiem, o Jókaiu;
Jókai, Jókaiego, Jókaiemu, z Jókaim, o Jókaim.
W odmianie nazwisk węgierskich — jak pokazują powyższe przykłady — nigdy nie stosujemy apostrofu.
 
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego