[396] 92.4. Wielokropek obok innych znaków interpunkcyjnych

92.4. [396] Wielokropek obok innych znaków interpunkcyjnych
W przypadku zbiegu znaków postępujemy następująco:
a) Jeżeli wielokropek zbiega się z przecinkiem, średnikiem lub kropką – znaki te opuszczamy, np.
On sam wydawał się bardzo przyjemny, ot, wrażliwy, inteligentny, kulturalny… ale jego wielkość?
(W. Gombrowicz)
Ale to inteligentny człowiek. Przyzwoity… I sympatycznie wygląda na trybunie.
(S. Kisielewski)
b) Jeżeli zaś zbiega się z pytajnikiem, wykrzyknikiem lub pauzą, znaki te w tekście umieszczamy, np.
Czy jest ona tu z wami…? Dlaczego jej nie widzę…? Śmie jeszcze tu być…? – irytowała się Halina.
Jak strasznie gorąco…! Oddychać nie ma czym…! Wody, wody…! – krzyczał zmęczony pan Filipski.
(H. Sienkiewicz)
(zob. też przykłady w p. 94.5. i 94.6.)
Wyjątkiem jest sytuacja, gdy stosujemy wielokropek w nawiasie do oznaczenia opuszczeń w cytacie (zob. przykład w p. 3.). W takim wypadku znaki interpunkcyjne podajemy za tekstem cytowanym.
Wielokropek należy odróżniać od wykropkowania, którym zastępuje się litery pominięte w wyrazach nieprzyzwoitych, wulgarnych, np.
Niestety, ten pomysł jest do d... – powiedział rozzłoszczony.
 
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego