3.1. [7] Zakres użycia litery ą:
a) w wyrazach rodzimych i spolszczonych przed literami oznaczającymi głoski szczelinowe f, w, s, z, ś, ź, sz, ż, ch (zgodnie z wymową), np.
fąfel, wąwóz, wąski, wiązka, gąsiorek, wąziutki, wąż, wąchać;
b) w wyrazach rodzimych i spolszczonych przed literami oznaczającymi głoski zwarte i zwarto-szczelinowe (p, b, t, d, c, dz, cz, ć, dź, k, g) oznacza ona połączenia głosek o + N (N symbolizuje spółgłoskę nosową o różnym miejscu artykulacji zależnie od następującej po niej spółgłoski zwartej lub zwarto-szczelinowej), np.
kąpiel, rąbać, kąt, prąd, zmącony, Prądzyński, rączka, spiąć, rządź, bąk, krąg, które wymawiamy odpowiednio: [kompjel, rombać, kont, pront, zmoncony, Prondzyński, ronczka, spjońć, żońć, boηk, kroηk]*.
* Znak [η] oznacza spółgłoskę podobną do n, ale tylnojęzykową.