To ciekawe

 
To ciekawe
Zebraliśmy tu różne ciekawostki językowe z niemal wszystkich dziedzin języka. W tym miejscu dowiesz się czegoś, co Cię z pewnością zainteresuje.
  • Gruszki na wierzbie
    Czyli: coś bardzo pożądanego, ale niemożliwego do uzyskania. Takie gruszki najczęściej się obiecuje, a właściwie tak się określa obietnice nie do spełnienia.
  • IGNORANCJA
    to nieświadomość lub nieuctwo. Ignorant to nieuk. Mówimy tak o kimś, kto mimo niewiedzy zabiera głos.
  • IMPONDERABILIA
    to rzeczy i sprawy trudne do uchwycenia, nie dające się obliczyć ani zmierzyć — ale wywierające wpływ na nas i nasze działania.
  • INFRASTRUKTURA
    umożliwia życie: to urządzenia i instytucje zapewniające usługi, komunikację, transport, zdrowie, oświatę.
  • Iskra boża
    Czyli: talent. A właściwie coś więcej, coś, co ożywia, inspiruje i swojego posiadacza, i otoczenie. Iskra to metafora inicjacji działania, z iskry powstaje płomień (stąd nazwa rewolucyjnej gazety bolszewików).
  • Jajko Kolumba
    Czyli: pozornie trudna, w istocie łatwa sprawa; proste rozwiązanie trudnego zadania. Łatwo czasem poradzić sobie z problemem, uciekając się do metod mniej konwencjonalnych.
  • Kamień z serca
    Czyli: ulga; reakcja na pozbycie się ciężkiego kłopotu. Kiedy spadnie kamień z serca, czy to sami go zrzuciliśmy, czy też ktoś nam go zdjął, czujemy się lekko.
  • Kawał z brodą
    Czyli: stary, znany wszystkim żart, dowcip. Dowcip, jeśli ma być dobry, powinien być świeży, nawet zaskakujący.
  • KOHERENCJA
    to tyle co spójność, łączność. W fizyce i w filozofii ten wyraz ma znaczenie precyzyjne, a my możemy go używać wtedy, gdy postrzegamy, że coś trzyma się kupy, jest dobrze połączone: np. jakiś wywód czy postępowanie. Częściej postrzegamy niekoherencję (niespójność) i możemy erudycyjnie ją zarzucać innym.
    Jerzy Bralczyk
  • Koniec końców
    Czyli: ostatecznie. Wiele się wydarzyło, sprawa miała już wiele mniemanych zakończeń, ale ten jest ostateczny. To koniec wszystkich końców związanych
  • Kopnąć w kalendarz
    Czyli: umrzeć. Śmierć możemy zjednywać uszanowaniem, mówiąc o łonie Abrahama i przeniesieniu się do wieczności. Można pokazywać jej naturalność, jak Rzymianie, mówiący o przyłączeniu się do większości.
  • Krakowianin
    Mieszkaniec Krakowa to krakowianin, potocznie krakowiak, a żartobliwie krakus. Mieszkanka Krakowa to krakowianka (już nie potocznie), a żartobliwie krakuska.
  • KREACJA
    Kreować znaczy tworzyć. Kreator to twórca. kreacja: to, co stworzone.
  • KSENOFOBIA
    to niechęć w stosunku do cudzoziemców i cudzoziemszczyzny, niechęć oceniana negatywnie. Fobia to nieuzasadniony, chorobliwy lęk przed czymś.
  • Kwadratura koła
    Czyli: rzecz niemożliwa do osiągnięcia. Kwadratura czegoś to wyznaczenie kwadratu o równej temu czemuś powierzchni. Już Grecy martwili się tym, że nie potrafią powierzchni koła oddać kwadratem.
  • Lać wodę
    Czyli: mówić (lub pisać) płynnie lecz mało treściwie. Spotykają się tu dwie przenośnie. Kiedy mówimy o czymś, że się leje, zwłaszcza jak woda, myślimy o dużych ilościach i o łatwości.
  • LEASING
    Kiedy bierzemy coś w leasing, możemy tego używać, płacąc raty — po spłaceniu ostatniej staje się to naszą własnością.
  • Lekki chleb
    Czyli: łatwy sposób utrzymywania się. Mówi się tak wtedy najczęściej, gdy się komuś ma za złe zbyt łatwe, lekkie życie. Może to wynikać z zazdrości.
  • Masło maślane
    Czyli: pleonazm, niepotrzebnie dwukrotne nazwanie tej samej cechy. Idziemy pieszo, choć inaczej nie możemy, cofamy się do tyłu i wracamy z powrotem. Czasami prędko się śpieszymy i głośno hałasujemy.
  • Miotać gromy
    Czyli: oburzając się, wypowiadać mocne słowa. Gromowładnymi byli najwięksi bogowie: Zeus, Jowisz, Thor, Perkun. Chciałoby się mieć taką najwyższą moc, ujawniającą się w swobodzie panowania nad siłami przyrody, zwłaszcza w rzucaniu piorunami.
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego