Czy wiesz, że...

Są tu różnorodne informacje o języku, które powinieneś poznać. Warto!

BULWERSOWAĆ
to tyle co wzburzać, podniecać. Ciągle zbyt często używa się tego słowa, przez co wypowiedzi stają się pretensjonalne.
BUTONIERKA
Butonierką niektórzy nazywają kieszonkę z przodu marynarki, dowody na to można znaleźć nawet w literaturze, por. „Jest tego tyle, że wystarczyłoby na uszycie krawata oraz dwu chustek do butonierki”
CAŁKA
Całka to słowny wynalazek Jana Śniadeckiego, uczonego i reformatora nauki w Polsce w okresie oświecenia. W taki sposób spolszczył on używany wcześniej w wielu krajach termin integral, pochodzący od łacińskiego przymiotnika integer ‛całkowity’.

CAPPUCCINO
Cappuccino po włosku znaczy ‛kapucyn’, gdyż kolor tej kawy przypomina barwę kapucyńskich habitów.
CEDZIĆ
Cedzić słowa, cedzić przez zęby itp. to przykłady licznych metafor dotyczących czynności mówienia, por. gęgać, grzmieć, drzeć gębę, mydlić oczy, piać z zachwytu, pleść trzy po trzy, rzucać słowa na wiatr, strzępić język i wiele innych.
CEL
Od słowa cel pochodzi przymiotnik celowy, od niego celowość, a od tego ostatniego celowościowy.
CERBER
Cerber – pierwotnie trzygłowy pies, który strzegł bram Hadesu, przenośnie zaś srogi i czujny dozorca, czyli strażnik – ilustruje proces tzw. apelatywizacji w języku, czyli przekształcenia nazwy własnej w nazwę pospolitą (od łac. appelativum ‛rzeczownik pospolity’).

CĘTKA
Cętka to ortograficzna pułapka: brzmieniowe podobieństwo do wyrazów cent, procent, centymetr itp. podpowiada błędną pisownię przez en.
CHAŁTURA
Chałtury nie ma w pierwszym tomie Słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego (1958 r.), uwzględniono ją dopiero w późniejszym o 11 lat suplemencie.
CHARYZMA
to nadzwyczajny dar, pozwalający na zjednywanie sobie ludzi, tworzący możliwość kierowania nimi.
CHATEŃKA
Chateńka, chatka, chatynka – trzy zdrobnienia od jednego rzeczownika to wcale nie jest liczba rekordowa.

CHIŃCZYK
Gra planszowa znana w Polsce pod nazwą chińczyk wcale nie pochodzi z Chin.
CHLEB
Chleb – jedno z ważniejszych słów, a zarazem nazwa jednej z potrzebniejszych nam rzeczy. Etymologowie spierają się o jej pochodzenie.
CHŁOP
W języku prasłowiańskim chłop – wówczas w formie cholpъ – oznaczał poddanego lub niewolnika.
CHOĆ
„Choć ubogo, ale chędogo” – mówi przysłowie, dobrze
CHROBRY
Wśród archaizmów chrobry to słowo, które przeciętny Polak kojarzy chyba tylko z pocztem królów i książąt polskich. Drugim, obok Bolesława Chrobrego, władcą polskim, którego przydomek może być nieoczywisty, jest Władysław Laskonogi.
CHRZEST
Chrzest to jedno z tych słów, o które polszczyzna wzbogaciła się wraz z przyjęciem chrztu, czyli chrześcijaństwa. Zapożyczyła je z języka czeskiego, podobnie jak np. kościół, mszę i ołtarz.
CICHO
Cicho to słowo, które ilustruje samo siebie: łatwo się o tym przekonać, jeśli się je wypowie tak, jak należy, tzn. cicho.
CIEKAWY
Słowo ciekawy pochodzi od dawnego czasownika ciekać o znaczeniu ‛biegać’. Ciekawy był ten, kto dużo biegał – po to, aby się czegoś dowiedzieć.
CIENKI
Cienki ma w tym słowniku sześć zdrobnień: cieniuchny, cieniusi, cieniusieńki, cieniuśki, cieniuteńki, cieniutki (dwu z nich najczęściej używany w Polsce procesor tekstu nie zna i

To ciekawe