BÓG

BÓG
Nie tylko pisownia, ale i odmiana wyrazu może zależeć od znaczenia – dobrze to widać po celowniku słowa Bóg (bóg). „Panu Bogu świeczkę, a diabłu ogarek” – mówi przysłowie i dokumentuje użycie dziś rzadkiego celownika rzeczowników męskich na -u.
W odniesieniu do religii politeistycznych, gdzie wielbi się wielu bogów, celownik może brzmieć jednak bogu lub bogowi, czyli przyjmować formę nieregularną lub regularną, por. „(...) wykonał posąg brązowy studziewiętnastometrowej wysokości, poświęcony bogowi słońca” (W. Łysiak, Wyspy zaczarowane). Nieregularne końcówki fleksyjne dłużej utrzymują się w wyrazach często używanych lub w często używanych znaczeniach.
Mirosław Bańko
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego