BRÓG, BRUK

BRÓG, BRUK
Bróg – słowo o niepewnej etymologii, oznaczające
stóg siana pod daszkiem wspartym na czterech słupach albo sam taki daszek. Czym innym bruk – stare zapożyczenie z niemieckiego, pokrewne dzisiejszemu niemieckiemu Brücke, które oznacza most. Współczesne znaczenie bruku – nawierzchnia drogi wykonana z kamienia – pochodzi z czasów, gdy mosty i groble utwardzano kamieniem lub drewnem, w przeciwieństwie do innych dróg, które przeważnie pozostawały miękkie, gruntowe. Etymologicznie więc brukować znaczy prawie tyle samo, co mościć – budować lub wykładać deskami most.
Mirosław Bańko
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego