CIS

CIS
Jedno cis wymawiamy „ćis”, drugie cis wymawiamy „c-is”. Jest to jeden z nielicznych w polszczyźnie przykładów tzw. homografii, czyli
częściowej homonimii, ograniczonej do tożsamości graficznego kształtu wyrazów (nie całych paradygmatów zresztą, lecz tylko form hasłowych). Ten sam rodzaj homonimii reprezentują pas (np. drogowy, wym. „pas”) i pas (w tańcu, wymawiany „pa”), a jeśli wyjść poza formy hasłowe wyrazów, to także np. liniał (do kreślenia linii prostych, wym. „lińjał”) i liniał (tzn. gubił sierść, wym. „lińał”) albo linki (cienkie liny, wym. „linki”) i linki (odsyłacze hipertekstowe, wym. „liŋki”, z tylnojęzykowym ŋ, bądź zwyczajnie „linki”).
Mirosław Bańko
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego