Instruktaż to inaczej instruowanie kogoś, udzielanie mu instrukcji, czyli wskazówek. Instruktarz zaś to zbiór instrukcji, zwłaszcza przepisów skarbowych (słowo już przestarzałe).

Oba mają ostateczne źródło w łacińskim instructio, przy czym polski słownik etymologiczny (A. Bańkowskiego) wywodzi instruktaż bezpośrednio z języka rosyjskiego, a rosyjski słownik etymologiczny (M. Fasmera) wyprowadza rosyjskie słowo инструкция z języka polskiego. Może więc i dawny polski instruktarz został zapożyczony przez Rosjan i wrócił do nas w postaci instruktażu?