Iskra boża

Iskra boża
Czyli: talent. A właściwie coś więcej, coś, co ożywia, inspiruje i swojego posiadacza, i otoczenie. Iskra to metafora inicjacji działania, z iskry powstaje płomień (stąd nazwa rewolucyjnej gazety bolszewików).
Ogień jest boskim pierwiastkiem, mimo kradzieży Prometeusza, zatem też czymś tajemniczego pochodzenia, niewytłumaczalnym. Z bożą iskrą trzeba się zgodzić, jeśli ktoś ją ma, osiągnie wiele. I, za tym, radość, też iskrę bogów.
Jerzy Bralczyk
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego