Czyli: ostatecznie. Wiele się wydarzyło, sprawa miała już wiele mniemanych zakończeń, ale ten jest ostateczny. To koniec wszystkich końców związanych z tą sprawą.

Ta językowa konstrukcja bywa podniosła i wyraża najwyższy poziom i ostateczność: król królów to król najwyższy, światło świateł to najjaśniejsze światło. Ten ostateczny koniec nie ma w sobie wiele z wyższego stylu, używa się go potocznie i czasem nawet zmienia na dość trywialne koniec końcem.